سوزن خشک یا درای نیدلینگ یکی از روش های درمانی پرکاربرد است که در گذشته های دور نیز با مقاصد درمانی استفاده می شده است.
درای نیدلینگ (سوزن خشک)

درای نیدلینگ یکی از متدهای درمانی مورد استفاده در فیزیوتراپی است که اثرات درمانی قابل توجهی دارد. متد سوزن خشک از طریق آزاد سازی اندورفین ها در سیستم عصبی مرکزی به همراه افزایش جریان خون و اکسیژن رسانی در منطقه تحت درمان موجب کاهش درد و التهاب می شود.
در این تکنیک سوزن با هدف درمان موضعی عضله و بافت همبند وارد بدن می شود. فرو بردن سوزن مخصوص در نقاط ماشه ای سبب ترشح برخی مواد شیمیایی میشود که چرخه اسپاسم و درد را متوقف کرده و درد را تسکین می بخشد.

درای نیدلینگ یک روش علمی است که از علم آناتومی و کینزیولوژی برای تشخیص نقاط مناسب برای زدن سوزن بهره می برد. این نقاط سبب اختلال در عملکرد عصبی_عضلانی شده و موجب بروز درد و ناراحتی و کاهش عملکرد اندام می شود.
تعداد جلسات درمانی با سوزن خشک بسته به میزان درد، نوع بیماری، شرایط بیمار و تشخیص فیزیوتراپیست متفاوت است. درای نیدلینگ یک مدالیته و تکنیک نوین در فیزیوتراپی است و تنها فیزیوتراپیست هایی که دوره های آموزشی آن را دیده باشند با دریافت گواهینامه ، مجاز به انجام این تکنیک می باشند.
موارد کاربرد درای نیدلینگ (سوزن خشک)

- سردرد های با منشاء گردنی
- سردرد های تنشی
- اسپاسم عضلات
- درد عصب سیاتیک
- نقاط ماشهای
- اختلال عملکرد مفاصل بدن
- دیسک کمر و گردن
- التهاب تاندون عضلات
- چسبندگیها و زخم های ناشی از سوختگی و جراحی
- دردهای عضلانی – اسکلتی
- آسیبدیدگیهای ورزشی
- سندرم تونل کارپال
- سندرم آرنج تنیسبازان
- شانه منجمد
- اختلالات ستون فقرات
- دردهای مزمن لگن
- اخلالات سیستم ادراری
- چسبندگی عصب ها
موارد خطر درای نیدلینگ (سوزن خشک)
- زنان باردار
- کودکان زیر ۱۲ سال
- عفونت های موضعی
- افراد مبتلا به آلرژی فلزات
- مبتلایان هموفیلی
- افراد مبتلا به فشار خون
- افراد مبتلا به بیماریهای عروقی
- افراد مبتلا به بیماری روماتیسمی