اختلالات شانه و علل و علائم آن

در رفتگی مفصل شانه

دررفتگی مفصل شانه چیست ؟

شانه متحرک ترین مفصل بدن است. این مفصل میتواند در خیلی از جهات بچرخد ولی همین خصوصیت موجب میشود احتمال دررفتگی مفصل هم بیشتر از مفاصل دیگر شود.

مفصل شانه از در کنار هم قرار گرفتن دو استخوان تشکیل میشود. در این مفصل قسمت بالایی استخوان بازو که به سر استخوان بازو معروف است با قسمتی از استخوان کتف که آنرا حفره گلنوئید Glenoid میگویند در کنار یکدیگر قرار میگیرند.

پایداری مفصل شانه عمدتاً به توسط بافت هایی که در اطراف مفصل وجود دارد تامین میشود. کپسول مفصلی و لیگامان ها و عضلات اطراف مفصل، سر استخوان بازو را در سر جایش در داخل حفره گلنوئید پایدار نگه میدارند. در حین دررفتگی مفصلی، این بافت ها پاره میشوند.

 دررفتگی مفصل شانه زمانی اتفاق می افتد که گردی بالای استخوان بازو (هومروس) در اثر فشاری که به آن وارد می شود کاملا از محل طبیعی خود در سوکت شانه (حفره گلنوئید) خارج شود.

 دررفتگی مفصل شانه معمولاً با درد شدیدی همراه است و باعث میشود تا وقتیکه استخوان بازو به سر جایش در سوکت بازنگشته است، فرد نتواند بازویش را تکان دهد.

یک ساب لاکسیشن (subluxation) شانه یک دررفتگی جزئی در مفصل شانه است به طوریکه قسمتی از مفصل شانه از جای قبلی خود بیرون می آید.

علائم دررفتگی شانه :

شانه هایی که خارج از مفصل نمی مانند، به احتمال زیاد قبل از اینکه به جای خود برگردند، دچار نیمه در رفتگی یا ساب لاکسیشن میشوند.

شانه ای که از جایش خارج شده باشد، ظاهر غیر نرمالی دارد.

فلش در عکس زیر، یک شانه از جا در رفته را نشان می دهد.

علائم عدم ثبات شانه که می توانند شما را در معرض خطر در رفتگی شانه قرار دهند، عبارتند از:

علائم اصلی در رفتگی شانه در افراد مختلف به شرح زیر می باشد:
•    درد شانه و بازو که با حرکت دادن بازو تشدید می شود
•    ایجاد برآمدگی در جلو یا پشت شانه آسیب دیده
•    ایجاد ظاهر متفاوت برای شانه ها
•    قرمزی و ورم در محل شانه آسیب دیده
•    اسپاسم عضله (حرکت یکباره عضله) در محل شانه آسیب دیده
•    ضعف، بی حسی، یا احساس سوزش در شانه و بازوی آسیب دیده

برای مشورت با فیزیوتراپیست برای درمان آسیب های شانه با روش های فیزیوتراپی مناسب با کلینیک فیزیوتراپی کمیل تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن: 09160664176

دلایل دررفتگی مفصل شانه

۱- دررفتگی مفصل شانه در اثر حادثه

دررفتگی سریع یا ناگهانی مفصل شانه، زمانی اتفاق می‌افتد که شانه در موقعیت آسیب پذیری قرار داشته باشد و با سرعت زیادی از جای خود خارج شود.

معمولا در اثر این نوع دررفتگی بازو از جای خود خارج شده و به یک سمت متمایل می شود.

جراحتی با این توصیفات معمولا هنگام حرکت تکل در فوتبال یا هنگام زمین خوردن اتفاق می‌افتد.

۲- کشیدگی بیش از حد و مکرر رباط شانه

گهگاه افرادی که رباط های سستی در شانه هایشان دارند ممکن است خیلی ساده دچار در رفتگی مفصل شانه شوند.

این افزایش ناپایداری منفعل شانه گاهی اوقات تنها مربوط به آناتومی نرمال بدن است و گاهی اوقات نتیجه کشش های بیش از حد و مکرر مفصل شانه است.

ورزش هایی مانند شنا، تنیس، ورزش های پرتابی (کریکت، بسکتبال و غیره ) و والیبال که نیاز به حرکات مکرر در بالای سر دارند، می توانند موجب کشش بیش از حد رباط های شانه و کپسول مفصل شانه شوند.

سست بودن رباط های شانه موجب می شود که حفظ پایداری شانه توسط عضلات روتاتور کاف (عضلات گرداننده شانه) مشکل تر شود.

اگر شانه ناپایداری دارید، بهترین کاری که می‌توانید برای پیشگیری یا کمک به بازتوانی شانه در رفته تان انجام دهید این است که برنامه مشخصی را برای تقویت روتاتور کاف شانه پیش بگیرید.

لطفاً نظر تخصصی فیزیوتراپیست تان را در این زمینه جویا شوید.

۳- عدم ثبات چند جهته

شانه تعداد اندکی از بیماران به دلایل ژنیتیکی ناپایدار است.

این بیماران ممکن است احساس کنند که شانه شان شل است یا مکررا در جهات مختلفی از جایش خارج میشود. این مشکل عدم ثبات چند جهته نام دارد.

این بیماران به طور طبیعی در تمام بدن شان رباط های سستی دارند و ممکن است “double-jointed” باشند یا میزان تحرک مفاصل شان بیش از حد باشد.

به دلیل اینکه این افراد به خاطر ژنتیک شان بافت های کلاژن الاستیکی در رباط هایشان دارند، معمولا جراحی هایی که با هدف پایدارسازی انجام میشوند، برای این افراد زیاد موفقیت آمیز نخواهد بود.

بهترین روش برای کنترل مشکل این افراد استفاده از یک برنامه تقویتی پایدارسازی شانه است.

دررفتگی مفصل شانه چگونه ایجاد میشود ؟

دررفتگی شانه به دو نوع دررفتگی قدامی و خلفی تقسیم بندی میشود. دررفتگی قدامی وقتی است که سر استخوان بازو از حفره گلنوئید خارج شده و به سمت جلو حرکت میکند و در دررفتگی خلفی شانه، سر استخوان بازو به خلف یا عقب حفره گلنوئید جابجا میشود.

دررفتگی قدامی شانه بسیار شایعتر از دررفتگی خلفی است. شایعترین علت دررفتگی مفصل شانه به زمین خوردن با کف دست یا بر روی شانه است.

در حین زمین خوردن، فرد بطور غریزی دستش را به طرف جلو دراز میکند تا از زمین خوردن و بخصوص برخورد سرش به زمین جلوگیری کند. در این حال اولین جایی که به زمین برخورد میکند کف دست است.

برخورد به زمین با کف دست و در حالتی که دست به خارج چرخیده است میتواند موجب دررفتگی قدامی مفصل شانه شود. ابن دررفتگی همچنین در کشتی گیران بطور مکرر دیده میشود.

شایعترین نوع دررفتگی قدامی شانه حالتی است که در آن کپسول مفصل شانه در قسمت جلویی پاره شده و سر استخوان بازو از آن خارج میشود. سر به زیر زائده کوراکوئید رفته و به همین علت گاهی به آن دررفتگی زیر کوراکوئیدی یا ساب کوراکوئید Subcoracoid dislocation میگویند.

گاهی اوقات دررفتگی خلفی شانه بدنبال برق گرفتگی یا تشنج ایجاد میشود که در این مواقع به علت چرخش داخلی شدید استخوان بازو، سر به عقب جابجا میشود. در این موارد ممکن است هر دو مفصل شانه دچار دررفتگی شوند.

این مرکز با استفاده از پیشرفته ترین دستگاه ها و بهترین متد های درمانی روز دنیا تلاش خواهد کرد، بهبودی تان را به شما بازگرداند.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

درمان دررفتگی شانه

دررفتگی های مکرر و حاد شانه معمولاً با راهنمایی فیزیوتراپیست، به طور اولیه با روشهای توانبخشی غیر جراحی درمان می‌شوند.

جراحی پایدارسازی زمانی باید در نظر گرفته شود که درمان های تمرینی تاثیری نداشته باشند.

 مرحله اول: جا انداختن مفصل. بررسی یکپارچگی نوروواسکولار (عصبی عروقی)

ضروری ترین موضوع برای شانه ای که به تازگی در رفته است این است که اطمینان حاصل شود که اعصاب یا ذخایر خونی در آن ناحیه به خطر نیفتاده اند.

اگر شانه خودش به طور طبیعی به جای خود باز نگردد، مهم است که خیلی سریع به بیمارستان بروید تا برای بررسی احتمال شکستگی ها فورا یک آزمایش اشعه ایکس از شما گرفته شود، بعد از آن شانه توسط پزشکان بخش اورژانس به موقعیت عادی اش بر می گردد.

 مرحله دوم: تسکین درد، کاهش تورم و مراقبت از جراحت

کنترل کردن درد در روزهای اول حرکت دادن شانه همراه با درد خواهد بود.

برای ۲ تا ۶ هفته بافت های مجروح نباید بیش از حد کشیده شوند.

معمولاً برای محافظت از شانه و تکان نخوردن آن یک اسلینگ شانه تجویز می شود.

تورم تان را با یخ و استراحت کردن کنترل کنید تا فشار از روی ساختارهای ملتهب برداشته شود.

فیزیوتراپیست شما از مجموعه ای از ابزارهای درمانی استفاده می کند تا درد و تورم تان را کاهش دهد.

این روش ها ممکن است شامل موارد رو به رو باشند: استفاده از یخ، الکتروتراپی، طب سوزنی، تکنیک های باند پیچی برای برداشتن فشار وزن، ماساژ بافت نرم و استفاده موقتی از یک اسلینگ برای برداشتن فشار وزن از روی رباط های مجروح شانه.

مرحله سوم: مراقبت، بازیابی قدرت کنترل عضله، تقویت

این مهم است که قدرت عضلات روتاتور کاف شانه و عضلات پایدار کننده استخوان کتف حفظ شود.

محققان دریافته اند که عضلات روتاتور کاف برای حفظ پایداری دینامیکی مفصل شانه اهمیت زیادی دارند.

همچنین رسیدگی به پایداری استخوان کتف حیاتی است زیرا استخوان کتف سکوی ثابتی است که بازوی شما را به دیوار سینه متصل می کند و پایگاه مهمی است که اگر عملکرد درستی نداشته باشد، استخوان کتف سُر خورده و در موقعیتی قرار می گیرد که می‌تواند خطر در رفتگی شانه در آینده را زیاد کند.

فیزیوتراپیست شما الگوهای حرکتی عضلات تان را بررسی می‌کند و بهترین تمرین ها را برای نیازهای خاص شما تجویز می کند.

برنامه هایی برای تقویت روتاتور کاف و پایداری استخوان کتف وجود دارد که به بیماران کمک میکنند تا دوباره قدرت کنترل عضلات شانه شان را به دست آورند.

نظر فیزیوتراپیست تان را در این باره جویا شوید.

 مرحله چهارم: بازیابی ROM نرمال و وضعیت بدنی نرمال

وقتی درد و تورم تان کم شد و رباط های تان شروع به ترمیم شدن کردند.

فیزیوتراپیست شما توجه اش را به بازیابی دامنه حرکتی نرمال مفصل، بازیابی طول ماهیچه، تحرک بافتهای عصبی و آرام سازی تنش عضلانی معطوف می کند.

بازیابی دامنه حرکتی کامل شانه در مراحل اولیه آسیب دیدگی از اولویت های اصلی نیست زیرا در این مراحل باید از کشیده شدن بیش از حد رباط ها و کپسول در حال ترمیم شانه جلوگیری شود.

درمان ممکن است شامل موبیلیزیشن مفصل و تکنیک های همترازی ماساژ کشش های عضلانی و تمرین های نور و داینامیک باشد به‌علاوه طب سوزنی درمان تریگر پوینت یا سوزن خشک فیزیوتراپیست ها با تخصص شان تکنیک هایی را به کار میگیرند که بهترین تاثیر را برای شما دارند و از قرار گرفتن شما در معرض خطر دررفتگی در آینده جلوگیری می کنند

 مرحله پنجم: بازیابی کامل عملکرد

در طی این مرحله از بازتوانی هدف این است که بتوانید فعالیت‌های مطلوبتان را دوباره انجام دهید.

هر کسی به طرز متفاوتی از شانه هایش استفاده می کند و این مشخص می کند که شما نیاز دارید که با درمان به چه اهداف مشخصی دست پیدا کنید.

برای بعضی ها هدف به سادگی این است که بتوانند خرید هایشان را حمل کنند، بتوانند یک توپ را پرتاب کنند، سریع غذا آماده کنند یا بتوانند دوباره فعالیت های سخت شان را انجام دهند.

فیزیوتراپیست شما برنامه بازتوانی شانه تان را طوری تنظیم خواهد کرد تا به شما کمک کند که به اهداف کاربردی تان دست پیدا کنید.

 مرحله ششم: پیشگیری از تکرار در رفتگی شانه

دررفتگی کامل و دررفتگی جزئی شانه معمولاً برای شانه هایی که به درستی بازتوانی نشده اند دوباره اتفاق می افتند.

علاوه بر کنترل شانه، فیزیوتراپیست بیومکانیک شانه بیمار را بررسی و اصلاح هر گونه نقصی را شروع خواهد کرد.

این کار ممکن است به سادگی آموزش تمرین هایی برای روتاتور کاف یا بعضی از تمرین های مخصوص استخوان کتف یا وضعیت بدنی باشد تا به هر گونه مشکل بیومکانیکی در قسمت بالای بازو ها رسیدگی شود.

فیزیوتراپیست بیمار را در این زمینه ها راهنمایی خواهد کرد.

با استفاده از تمرین های حس عمقی، انقباض همزمان چند عضله، تمرین های چابکی و سرعت با هدف نهایی بازگشت ایمن فرد به ورزش‌های قبلی یا فعالیت‌های سرگرمی اش، تنظیم دقیق پایداری شانه می‌تواند تا حد زیادی بهبود پیدا کند.

درمان در رفتگی شانه با فیزیوتراپی

در طول مرحله حاد بیماری هدف اصلی از توان‌بخشی کاهش درد، ارائه شرایط مطلوب برای درمان، کاهش اثرات بی‌حرکتی، بازگرداندن ثبات پایه و جلوگیری از آسیب بیشتر به کپسول مفصلی است. یک برنامه فیزیوتراپی برای بازگرداندن قدرت و دامنه حرکت نرمال در مفصل شانه را آغاز خواهید کرد.

درمان فیزیوتراپی برای دررفتگی شانه به جهت تسریع روند بهبودی و اطمینان از به دست آمدن نتیجه مطلوب، حیاتی است. درمان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• درمان با لیزر سرد
• اولتراسوند
• تحریک الکتریکی عصب (TENS)
• شاک ویو تراپی
• مگنت تراپی
• کینزیوتیپینگ

دوره‌ی بهبودی

هنگامی‌که بازو دررفته به محل طبیعی خود بازگردد توانایی حرکت شانه احتمالاً بلافاصله بهبود خواهد یافت و اگر شما صادقانه یک برنامه ورزشی را دنبال کنید طیف وسیعی از حرکت باید به‌طور کامل در ظرف شش تا هشت هفته بازگردد. اگرچه درصد بالایی از قدرت شانه معمولاً در عرض سه ماه بازمی‌گردد اما به دست آوردن قدرت کامل ممکن است تا یک سال طول بکشد.

برای دریافت مشاوره فیزیوتراپی درباره راه های درمان آسیب های آرنج و انتخاب بهترین روش درمان با ما تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن :09160664176

سندرم گیر افتادگی شانه

(Shoulder impingement syndrome)

سندرم گیر افتادگی شانه چیست؟

سندرم گیرافتادگی شانه (Shoulder impingement syndrome) آسیب شایعی است که در آن بورس شانه و یا تاندون های گرداننده شانه یا روتاتور کاف در هنگام  بالا آوردن بازو به صورت عمودی مکررا دچار گیرافتادگی می‌شوند و مورد فشار قرار میگیرند. که سبب درد و مشکلاتی در شانه خواهد شد. این عارضه همچنین می‌تواند به خاطر یک آسیب به شانه بروز کند. افرادی که حرکات تکرارشونده یا در کارشان مدام دستشان را بالا می‌برند، ازجمله کارگران ساده یا ورزشکارانی که دست‌هایشان را مکرراً به بالا حرکت می‌دهند (مانند وزنه‌بردارها و پرتاب‌کننده‌های توپ در بیس بال)، بیشتر از همه درخطر ابتلا به سندروم گیرافتادگی شانه هستند. قرار گرفتن در وضعیت نادرست نیز می‌تواند در بروز این مشکل نقش داشته باشد. در صورت عدم درمان گیرافتادگی شانه، این مشکل می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی جدی‌تر مانند پارگی تاندون شانه (روتاتور کاف) شود. متخصصین طب فیزیکی و فیزیوتراپی می‌توانند به کاهش درد شانه کمک کنند و حرکات و قدرت شانه را در افراد مبتلابه نشانگان گیرافتادگی شانه بهبود ببخشند.

علائم گیر افتادگی شانه :

 اولین نشانه گیر افتادگی شانه غالباً صدا دادن ساده شانه یا به عبارتی کلیک کردن شانه است.

با گذشت زمان این گیر کردن های کوچک به کلیک کردنهای دردناکی تبدیل می شوند که تحرک شانه را کم میکنند و در نهایت موجب میشوند  که شانه کارایی خود را از دست بدهد.

وقتی گیر افتادگی اتفاق می افتد، بورس شانه مکررا  تحت فشار قرار میگیرد و متورم می شود و مشکل بورسیت شانه پیش می آید.

به همین ترتیب گیر افتادگی مکرر تاندون روتاتور کاف ممکن است منجر به تاندونیت روتاتور کاف شود.

در موارد حاد عضلات گرداننده شانه پاره می شوند.

تمام این آسیب ها ممکن است  باهم یا جداگانه  اتفاق بیفتند.

علائم شایع گیر افتادگی شانه عبارتند از:

• دردناک بودن یا کلیک کردن شانه هنگامی که دستتان را پشت سر یا کمر خود می برید.
• احساس درد هنگامی که می‌خواهید کمربند صندلی را بگیرید یا آن را روی سینه تان بکشید.
• درد شانه هنگامی که بازویتان را تا ارتفاع شانه تان بالا می آورید و یا وقتی که بازویتان را بالای سرتان می برید.
• احساس درد هنگام که بر روی شانه آسیب دیده دراز می کشید.
• در شرایطی که آسیب‌دیدگی شدیدتر شود ممکن است شانه حتی در حال استراحت و ثابت قرار داشتن نیز دردناک باشد.
• ضعف عضلانی یا درد عضلات هنگامی که می خواهید چیزی را بردارید یا بلند کنید.

برای مشورت با فیزیوتراپیست برای درمان آسیب های شانه با روش های فیزیوتراپی مناسب با کلینیک فیزیوتراپی کمیل تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن: 09160664176

دلایل گیر افتادگی شانه :

برخی از علت های گیرافتادگی شانه، شامل موارد زیر می‌باشند:

• حرکات مکرر بالا بردن دست، مانند ورزش‌های گلف، پرتاب دیسک یا نیزه و شنا کردن، یا کشیده شدن مکرر دست به بالا یا بالا نگه‌داشتن آن
• آسیب، مانند سقوط از ارتفاع که شانه دچار فشار و ضربه شده باشد.
• غیر نرمال بودن ساختار استخوانی آکرومیون که فضای ساب آکرومیال را تنگ می‌کند.
• پوکی استخوان در ناحیه‌ی شانه
• ضعف تاندون‌های چرخاننده‌ی سرشانه و عضلات تیغه‌ی شانه که منجر به حرکت غیر عادی سر هومرال می‌شود.
• ضخیم شدن بورس شانه
• ضخیم شدن لیگامنت‌های آن ناحیه
• سفت شدن بافت نرم اطراف مفصل شانه بنام کپسول مفصلی

بهترین آزمایش برای افتادگی شانه چیست؟

 گیر افتادگی شانه معمولاً در معاینات بالینی  توسط یک پزشک یا فیزیوتراپیست ماهر تشخیص داده می شود.

آنها یک سری آزمایشهای مخصوص گیر افتادگی شانه را انجام می دهند تا وجود یا عدم وجود این آسیب را  مشخص کنند.

آنها همچنین دامنه حرکتی شانه، قدرت عضلات گرداننده شانه (رو تاتور کاف) و تاثیر استخوان کتف بر گیر افتادگی را بررسی می کنند و آزمایشات مرتبط دیگری را نیز انجام می دهند.

 سندروم گیر افتادگی بیشتر برای کسانی اتفاق می‌افتد که فعالیتهای فیزیکی را انجام می‌دهند که نیاز به بالا بردن مکرر بازو دارند مانند تنیس، گلف، شنا، وزنه برداری یا پرت کردن توپ.

 حرفه هایی که نیاز به  بالا بردن مکرر بازو تا بالای سر دارند یا کار کردن با دستها در حالیکه دست ها در ارتفاع شانه یا بالاتر هستند، بیشتر افراد را در معرض آسیب گیر افتادگی عضلات گرداننده شانه قرار می‌دهند.

درمان سندروم گیر افتادگی شانه (ایمپینجمنت)

هدف از درمان سندرم گیر افتادگی شانه کنترل درد، تسکین علائم و کمک به بازگشت حرکت طبیعی شانه است.

تا زمان بهبودی کامل بهتر است فعالیت شانه را کاهش داده و از انجام فعالیت هایی که موجب تشدید درد و علائم بیماری می شوند اجتناب شود.

ممکن است پزشک و متخصص فیزیوتراپی برای حمایت از شانه و کاهش حرکات شانه ارتز و یا باند های کشی را تجویز کند.

گچ گرفتن شانه نیز می تواند در برخی موارد کمک کننده باشد.

قرار دادن کمپرس سرد نیز به کاهش درد و التهاب کمک می کند.

داروهای مسکن ضد التهاب مانند ایبوپروفن، پیروکسیکام می تواند رد را بطور موقتی تسکین داده و حرکات شانه را نیز بهبود بخشد.

تزریق داروهای استروئیدی در اطراف محل درد در صورت وجود درد شدید انجام می گیرد.

درمان گیر افتادگی شانه با فیزیوتراپی

درمان مناسب جهت برطرف کردن مشکل گیرافتادگی شانه، به‌محض بروز آن، بسیار حائز اهمیت می‌باشد؛ زیرا مشکلات دیگری نیز می‌توانند از گیرافتادگی بافت‌ها در شانه ناشی شوند مانند آسیب به بورس شانه و پارگی یا آسیب تاندون رتاتور کاف شانه. درمان‌های فیزیکی و فیزیوتراپی می‌توانند برای درمان سندروم گیرافتادگی شانه بسیار مؤثر و موفقیت‌آمیز باشند. در این روش درمان شما با فیزیوتراپیست خود کارخواهید کرد تا یک برنامه‌ی درمانی مخصوص برای وضعیت و نیازهایتان را دنبال کنید. برنامه درمانی اختصاصی شما ممکن است شامل روش‌های زیر باشد:

ما در این مرکز با استفاده از به روزترین تکنیک های درمانی روز دنیا و درمانهای دستی و ورزش درمانی و همچنین استفاده از جدیدترین دستگاههای روز دنیا همانند لیزر پرتوان، مگنت درمانی(مغناطیس درمانی)، طب سوزنی، شاک ویو درمانی ، الکتروتراپی و… به درمان کامل شانه شما کمک خواهیم کرد.

 درمان های معمول برای گیر افتادگی شانه

• طب سوزنی و سوزن خشک
• لیزر درمانی
• مگنت درمانی (مغناطیس درمانی)
• شاک ویو درمانی
• درمان جراحت‌های بافت نرم تقریبا شدید
• تمرین هایی برای پایدار کردن کتف
• اولتراسوندتراپی
• ماساژ درمانی
• پوشیدن بریس
• سوزن خشک
• الکتروتراپی و روش‌های درمانی موضعی
• چسب کینزیوتیپینگ
• موبیلیزیشن
• تمرین های مخصوص حرکت مفصل شانه
• تمرین های قدرتی
• تمرین های کششی

راه های پیشگیری

با روش‌های زیر می‌توان از بروز سندروم گیرافتادگی شانه پیشگیری کرد:

• حفظ استقامت کافی در عضلات شانه و تیغه‌ی شانه
• انجام حرکات کششی منظم و مداوم برای شانه، گردن و قسمت میانی کمر
• حفظ وضعیت مناسب بدن و شانه هنگام انجام حرکات کشش دست و پرتابی
• اجتناب از قرار گرفتن سر در حالت روبه‌جلو و جلو انداختن شانه (قوز کردن) در زمان طولانی در هنگام نشستن پشت میز مطالعه یا کامپیوتر.

برای دریافت مشاوره فیزیوتراپی درباره راه های درمان آسیب های آرنج و انتخاب بهترین روش درمان با ما تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن :09160664176

شانه ی یخ زده (Frozen Shoulder)

شانه یخ زده چیست ؟

شانه ی یخ زده یا Frozen Shoulder یک بیماری نسبتا شایعی است که کپسول مفصل شانه را درگیر می کند اما تخریب غضروف مفصلی و استخوان را به همراه ندارد. به دنبال آن درد و خشکی و محدودیت حرکت ایجاد می شود. میزان شیوع این بیماری بطور دقیق گزارش نشده است اما گفته می شود که حدود ۲ تا ۵ درصد جمعیت را درگیر می کند. این بیماری بیشتر در خانم ها و بیشتر در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی بروز می کند.

مفصل شانه یک مفصل گوی و کاسه است که از سر محدب استخوان بازو (هومروس) و بخش مقعر از استخوان کتف (اسکپولا) تشکیل شده است. مفصل شانه طوری ساخته شده که بیشترین حرکت را بتواند برای ما ایجاد کند. در کنار این دامنه ی وسیع، ثبات هم نیاز است که توسط ساختارهای متعددی فراهم می شود. یکی از این ساختارها، بافت همبند محکمی است که این مفصل را احاطه می کند و به آن کپسول مفصلی می گویند. در شانه ی یخ زده، کپسول مفصلی شانه دچار التهاب می شود. برای همین به این بیماری کپسول چسبنده هم می گویند.

(فیزیوتراپی شانه یخ زده )شانه یکی از پر آسیب ترین مفاصل بدن است که بر اثر دلایل متعددی می تواند آسیب ببیند. آسیب شانه بسیار رنج آور است چرا که اگر به درستی درمان نشود و به یک آسیب کهنه تبدیل شود شاید تا آخرعمر شما بر روی مفصل شما بماند.

شانه یخ زده (که همچنین با عنوان کپسولیت چسبنده شناخته می شود.) شرایطی است که در آن شانه سفت و دردناک و دامنه حرکت آن در تمام جهات کم می شود.

علائم گیر افتادگی شانه :

مشخصه ی این بیماری شروع درد خود بخودی و معمولا بدون علت در شانه است، که به مرور و بصورت پیشرونده محدودیت حرکتی در مفصل را به دنبال دارد. یعنی ممکن است فرد بدون هیچ مشکلی شب بخوابد و صبح با درد شدید از خواب بیدار شود و موهایش را با درد شانه بزند یا به سختی کیف پولش را در جیب پشتی شلوار قرار دهد.

این بیماران معمولا با مشکلاتی از قبیل: درد های شبانه و بیدار شدن از خواب هنگام حمله های حاد، درد در حرکت و همچنین حین حمله ی حاد آن در زمان استراحت و درد در عضلات پشت گردن و شانه مواجه هستند. ممکن است وضعیت قرارگیری شانه ها و کتف ها از حالت طبیعی خارج شود و مثلا شانه ها جلوتر از محل درست خود قرار بگیرند

برای مشورت با فیزیوتراپیست برای درمان آسیب های شانه با روش های فیزیوتراپی مناسب با کلینیک فیزیوتراپی کمیل تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن: 09160664176

این بیماری را به 3 مرحله تقسیم می کنند:

مرحله اول: انجماد

مرحله اول با درد اطراف شانه مشخص می شود و به دنبال آن افت تدریجی دامنه حرکتی به وجود می آید.

گاهی اوقات به دلیل رنگ کپسول( التهاب و خونریزی ) که به آن RED ( قرمز) گفته می شود  تحت عمل جراحی آرتروسکوپی قرار می گیرید.

این معمولا در هر جایی از 3 تا 9 ماه طول می کشد، در این مرحله باید از درمان تهاجمی جلوگیری کرد. در ادامه این مقاله در مورد مراحل بعدی درمان مشاهده می کنید.

مرحله دوم: یخ زده

مرحله دوم جایی است که سفتی تسلط دارد. انتقال سریع از مرحله یک به دو می تواند دردناک باشد. اواخر فاز دوم عموما بدون درد است اما به دلیل سفتی از نظر عملکردی محدود است.

در صورت انجام عمل جراحی آرتروسکوپی، به دلیل رنگ کپسول به عنوان مرحله PINK  ( صورتی) شناخته می شوید.

مرحله سوم: ذوب شدن

مرحله سوم. در طی این مرحله نهایی، بازگشت تدریجی دامنه حرکت وجود دارد.

اگر تحت عمل جراحی آرتروسکوپی قرار گرفتید به دلیل رنگ کپسول به عنوان مرحله WHITE (سفید) شناخته می شود. این مرحله می تواند 15 تا 24 ماه به طول انجامد.

تحقیقات نشان داده است که برخی مداخلات در مراحل خاصی مفید هستند.

تمرکز بر تسکین درد در مرحله انجماد اولیه با تاکید بیشتر بر فیزیوتراپی برای بازیابی دامنه حرکت از دست رفته در مراحل بعدی متمرکز است.

میانگین طبیعی دوره رفع 30 ماه است. بنابراین هر گونه پیشرفت در این بازه زمانی باید پاداش در نظر گرفته شود.

گزینه های درمانی که به نظر می رسد به بهبود، سرعت بخشیدن به برگرداندن سفتی و تسریع بازگشت به عملکرد عادی، کمک می کنند، به زودی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

دلایل شانه یخ زده :

دلایل بیماری شانه ی یخ زده ناشناخته است اما یکسری عوامل مستعد کننده وجود دارند که شامل موارد زیر می شود:

• ضربه یا جراحی در نزدیکی این مفصل
• بی حرکتی طولانی مدت مفصل مثلا به دنبال شکستگی ها یا التهاب تاندون های روتیتور کاف
• کم کاری یا پرکاری تیرویید
• پارکینسون
• بیماری های قلبی
• اختلالات هورمونی مثل دیابت؛ این بیماری به طور مشخصی با دیابت وابسته به انسولین در ارتباط است و این افراد ریسک بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.

درمان شانه یخ زده و فیزیوتراپی

درمان شانه یخ زده به این بستگی دارد که بیمار در چه مرحله ای قرار داشته باشد و متناسب با نیازهای خاص وی باشد.

انجماد

تسکین درد و ممانعت از سایر علل احتمالی شانه یخ زده در این مرحله متمرکز است.

تکنیک های کاهش درد ممکن است شامل داروهایی باشد که توسط پزشک تجویز شده است.

تزریق کورتیکواستروئید داخل کپسولی ممکن است در این مرحله اعمال شود اما به نظر می رسد پس از گذشت چند هفته اول، بی اثر می شود.

تزریق کورتیکواستروئید داخل کپسولی به طور موردی در حالی که درد غیر قابل تحمل است اعمال می شود. لطفا در مورد توصیه های سریع متخصص شانه خود جستجو کنید.

تحرک بسیار ملایم شانه، آزاد سازی عضلات، طب سوزنی، سوزن خشک و کینزیولوژی برای تسکین درد میتوانند در این مرحله به التهاب دردناک کمک کنند.

استفاده از دستگاه TENS کاهش درد و افزایش دامنه حرکات را نشان داد. ( Page و Labbe ، 2010 )

مهم است که شانه یخ زده را در این مرحله تشدید نکنید، که متاسفانه عوارض جانبی پزشک یا بیمار بیش از حد است.

یخ زده

درمان فراگیر در مرحله اولیه می تواند آماس غشای مفصلی کپسولی و متعاقبا درد را تشدید بخشد. یک فیزیوتراپیست با تجربه شانه می داند که چقدر کافی است و چه مقدار خیلی زیاد است.

از تحرک و کشش های مفصل شانه نرم و خاص، تکنیک های آزادسازی عضلات، طب سوزنی، سوزن خشک و تمریناتی برای بازیابی دامنه و قدرت برای بازگشت سریع عملکرد استفاده می شود.

باید مراقب بود که هیچ گونه ورزشی که بیش از حد تهاجمی باشد، معرفی نشود.

به خصوص، تحرک با حرکات (MWM) به شیوه تکنیکی موثرترین و موثرتر از تمرینات کششی به تنهایی است.

MWM ها تکنیک های خاصی هستند که توسط فیزیوتراپیست های آموزش دیده مناسب شانه، انجام می شوند.

تکنیک های ماساژ و ماساژ درمانی اختصاصی دامنه حرکت شانه را افزایش می دهد، بنابراین، اثر بخشی ماساژ اطراف بافت نرم شانه را مطمئنا باید به عنوان یک گزینه درمانی در نظر گرفت.

هیدرولیاتیک روشی است که شامل تزریق ماده ای شور به همراه کورتیزون و بی حس کننده موضعی به داخل کپسول برای باد کردن و کشش کپسول انجام می شود.

تصور می شود که این کار به کشش و تجزیه جای زخم کپسول و چسبندگی کمک می کند.

محققان به این پی نبرده اند که هیدرولیاتیک به علاوه فیزیوتراپی موثرتر از فیزیوتراپی به تنهایی نیست.

ذوب شدن

مرحله سوم مرحله ای است که شما می توانید در آن از پیشرفت و بهره مندی از تحرکات، حرکات کششی و تمرینات خاص توسط فیزیوتراپیست بهره مند شوید.

محققان گزارش کرده اند که تجویز خوب حرکات شانه و کشش ها بهترین فرصت برای بازگشت سریع حرکات کامل شانه و عملکرد روزانه است.

با افزایش دامنه حرکت، فیزیوتراپیست قادر خواهد بود پیشرفت های ورزشی از جمله، تقویت تمرینات برای کنترل و حفظ دامنه حرکتی که اخیرا پیدا کرده اید، را ارائه دهد.

فیزیوتراپی شانه یخ زده در این مرحله از ذوب، موثرترین است.

این مرکز با استفاده از پیشرفته ترین دستگاه ها و بهترین متد های درمانی روز دنیا تلاش خواهد کرد، بهبودی تان را به شما بازگرداند.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

چه کسانی در معرض شانه یخ زده قرار دارند؟

• این بیماری یک بیماری بسیار شایع در تمامی افراد است، اما طبق آمار اکثر مبتلایان خانم های بالای 50 سال هستند.
• افرادی مانند دندان پزشک ها، آرایشگرها و کلا کسانی که از دستهایشان زیاد استفاده می کنند.
• افراد مبتلا به انواع دیابت بیشتر از سایرین در معرض این بیماری قرار دارند.
• بیمارانی که بعلت عمل های جراحی اندام های فوقانی و شکستگی ها، شانه آن ها به مدت طولانی بی حرکت مانده است.
• یخ زدگی شانه در افراد بین 40 تا 60 سال بیشتر اتفاق می افتد، زیرا قدرت عضلات آنها کمتر شده است.
• ورزشکاران: آسیب دیدگی های مفصل شانه در ورزش ممکن است منجر به شانه یخ زده شود.
• افرادی که دچار سکته قلبی یا مغزی می شوند.

جلوگیری از ابتلا به شانه یخ زده

همانگونه که پیش تر گفته شد کم تحرکی و بی تحرکی شانه به هر دلیلی می تواند عامل بسیار مهمی در یخ زدگی شانه باشد. تمرینات کششی مرتب و پیوسته می تواند بی تحرکی را از بین برده، از بروز این عارضه جلوگیری کند. صاف راه رفتن در کودکی و نوجوانی نیز می تواند به جلوگیری از بروز قوز پشت و در نتیجه شانه منجمد در بزرگسالی کمک کند.

برای دریافت مشاوره فیزیوتراپی درباره راه های درمان آسیب های آرنج و انتخاب بهترین روش درمان با ما تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن :09160664176