اهواز, خيابان زاويه
, نبش خ كميل
تلفن تماس
09376268181
شنبه -4شنبه: 9.00 - 22.00
پنج شنبه - جمعه : 9.00 - 16.00

لوپوس

 

بیماری لوپوس چیست؟

لوپوس یک بیماری خودایمنی است، که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های خود حمله می‌کند. التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند بر بسیاری از سیستم‌های مختلف بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تاثیر بگذارد. تشخیص لوپوس می‌تواند دشوار باشد، چرا که علائم و نشانه‌های آن مشابه بیماری‌های دیگری است، اما علامتی که لوپوس را از دیگر بیماری‌ها متمایز می‌کند، لکه‌ای شبیه بال پروانه در صورت که بر روی هر دو گونه ایجاد می‌شود، که در بسیاری از موارد لوپوس رخ می‌دهد. برخی افراد از بدو تولد مستعد ابتلا به لوپوس هستند، که توسط عفونت، برخی داروها یا حتی نور خورشید تظاهر پیدا می‌کند. در حالی که هیچ درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد،اما می‌توان علائم آن را کنترل کرد.

 

انواع لوپوس:

  • لوپوس اریتماتوی سیستمیک

  • لوپوس دیسکوئید یا جلدی

  • لوپوس ناشی از دارو

  • لوپوس نوزادی

رایج ترین نوع لوپوس که به صورت سیستمیک است و بر سراسر بدن تاثیر می‌گذارد و جدی‌تر از سه دسته‌ی دیگر است. دامنه‌ی علائم آن می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. این نوع لوپوس می‌تواند باعث التهاب در پوست، مفاصل، ریه، کلیه‌ها، خون، قلب و یا ترکیبی از این‌ها شود. علائم بیماری به طور ناگهانی تغییر می‌کند، در دوره‌ی بهبودی فرد هیچ گونه علائمی ندارد ولی در زمان عود بیماری فعال است و علائم ظاهر می‌شود.

برای مشورت با فیزیوتراپیست برای درمان لوپوس با روش های فیزیوتراپی مناسب با کلینیک فیزیوتراپی کمیل تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن: 09160664176

 

علائم لوپوس :

علائم در دو فرد مبتلا به لوپوس کاملا مشابه نیست. علائم و نشانه‌ها ممکن است به طور ناگهانی یا به آرامی ظاهر شوند، خفیف یا شدید، موقت یا دائمی باشند. اکثر افراد مبتلا به لوپوس دارای بیماری خفیف هستند که به صورت دوره‌هایی مشخص می‌شوند، علائم و نشانه‌ها برای مدت زمان کوتاهی بدتر می‌شوند، و سپس در مدت زمانی به طور کامل بهبود می‌یابند یا حتی ناپدید می‌شوند. علائم و نشانه‌های لوپوس که فرد تجربه می‌کند به این که کدام سیستم‌های بدن درگیر است، بستگی دارد. شایع ترین علائم و نشانه‌ها عبارتند از:

  • خستگی
  • تب
  • تورم غدد یا غدد لنفاوی
  • از دست دادن اشتها و کاهش وزن
  • درد، خشکی و تورم مفاصل و ماهیچه‌ها
  • تورم در پاها یا اطراف چشم‌ها
  • ضایعه‌ی پروانه‌ای شکل بر روی صورت در ناحیه‌ی گونه‌ها و پل بینی یا وجود ضایعات در سایر قسمت‌های بدن
  • ضایعات پوستی که با قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر و یا بدتر می‌شوند (حساسیت به نور)
  • انگشتان دست و پا که در هنگام سرد شدن و یا در دوره‌های استرس زا سفید یا آبی می‌شوند (پدیده رینود)
  • زخم دهان
  • تنگی نفس
  • درد قفسه سینه در اثر تنفس عمیق
  • خشکی چشم‌ها
  • ریزش غیر معمول موها
  • سردرد، گیجی و از دست دادن حافظه

 

التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند بر روی بسیاری از مناطق بدن تأثیر بگذارد، از جمله:

کلیه ها: لوپوس می‌تواند باعث آسیب جدی به کلیه‌ها شود و نارسایی کلیه یکی از علل اصلی مرگ در افراد مبتلا به لوپوس است.

مغز و سیستم عصبی مرکزی: اگر لوپوس مغز را درگیر کند، ممکن است باعث سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری، مشکلات بینایی و حتی سکته‌ی مغزی یا تشنج شود. بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس دچار مشکلات حافظه‌ای می‌شوند و ممکن است در بیان افکار خود با مشکل مواجه باشند.

خون و رگ‌های خونی: لوپوس ممکن است منجر به مشکلات خونی، از جمله کم خونی و افزایش خطر خونریزی یا لخته شدن خون شود، همچنین می‌تواند باعث التهاب عروق خونی (واسکولیت) شود.

ریه: لوپوس باعث افزایش شانس التهاب حفره قفسه سینه (پلوری) می‌شود که منجر به تنفس دردناک می‌شود. خونریزی ریه و پنومونی نیز امکان پذیر است.

قلب: لوپوس می‌تواند باعث التهاب عضلات قلب، شریان‌ها یا غشای اطراف قلب (پریکاردیت) شود. شانس ابتلا به بیماریهای قلبی _عروقی و حملات قلبی نیز به شدت افزایش می‌یابد.

عفونت: افراد مبتلا به لوپوس به عفونت آسیب پذیرتر هستند زیرا هم بیماری و هم درمان می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند.

سرطان: به نظر می‌رسد که لوپوس خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد؛ با این وجود خطر آن کم است.

مرگ بافت استخوانی (نکروز آواسکولار): زمانی که خونرسانی به استخوان کاهش یابد، رخ می‌دهد و منجر به شکستگی‌های کوچک استخوانی و در نهایت فروپاشی استخوان می‌شود.

عوارض بارداری: احتمال سقط جنین در زنان مبتلا به لوپوس افزایش می‌یابد و همچنین خطر ابتلا به فشار خون بالا در دوران بارداری (پره اکلامپسی) و زایمان زودرس را افزایش می‌دهد. برای کاهش خطر این عوارض،اغلب پزشکان توصیه می‌کنند که بارداری را تا زمانی که بیماری برای حداقل شش ماه تحت کنترل است، به تاخیر بیاندازند.

 

علل ایجاد لوپوس چیست؟

لوپوس زمانی که سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کند، اتفاق می‌افتد (بیماری خودایمنی). احتمال دارد که لوپوس نتیجه‌ی ادغام زمینه‌های ژنتیکی و محیطی باشد، به این صورت که فرد مستعد به لوپوس از نظر ژنتیکی با قرار گرفتن در معرض یک عامل محیطی، علائم لوپوس را نشان می‌دهد، با این حال در اغلب موارد علت لوپوس ناشناخته است. برخی از عوامل بالقوه عبارتند از:

نور خورشید: قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن است باعث ایجاد ضایعات پوستی لوپوس یا پاسخ بافت‌های داخلی در افراد حساس شود.

عفونت ها: ابتلا به عفونت می‌تواند موجب تظاهر و یا عود لوپوس شود.

سیگار کشیدن: قرار گرفتن در معرض دود تنباکو می‌تواند یکی از علل افزایش بروز این بیماری در دهه‌های اخیر باشد.

داروها: لوپوس می‌تواند توسط انواع خاصی از داروهای ضد فشار خون، ضد تشنج و آنتی بیوتیک‌ها ایجاد شود. افراد مبتلا به لوپوس ناشی از دارو معمولا پس از قطع مصرف دارو بهبود می‌یابند و به ندرت ممکن است علائم پس از ترک دارو نیز ادامه یابد.

هورمون ها: هورمون‌ها مواد شیمیایی هستند که بدن تولید می‌کند. آنها کنترل و تنظیم فعالیت برخی سلولها یا اندامها را کنترل می‌کنند. فعالیت هورمونی می‌تواند عوامل خطری همچون جنسیت و سن را توجیه کند.

جنسیت: لوپوس در زنان شایع‌تر است.

سن: اگر چه ممکن است لوپوس در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در بین ۱۵ تا ۴۵ سالگی تشخیص داده می‌شود.

نژاد: لوپوس در نژادهای آفریقایی-آمریکایی، اسپانیایی و آسیایی-آمریکایی رایج است.

سابقه‌ی خانوادگی: احتمال بروز این بیماری در فردی که یکی از نزدیکان درجه اول یا دوم آن دچار آن است، بیشتر است.

این مرکز با استفاده از پیشرفته ترین دستگاه ها و بهترین متد های درمانی روز دنیا تلاش خواهد کرد، بهبودی تان را به شما بازگرداند.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

درمان لوپوس:

هیچ درمانی برای SLE وجود ندارد و هدف از درمان کاهش علائم است. درمان بسته به شدت علائم و اینکه SLE بر کدام بخش‌های بدن تأثیر گذاشته، متفاوت است:

  • داروهای ضدالتهاب برای درد و سفتی مفصل؛
  • فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی
  • کرم‌های استروئیدی برای بثورات؛
  • کورتیکواستروئیدها برای به حداقل رساندن پاسخ ایمنی؛
  • داروهای ضدمالاریا برای مشکلات مفصل و پوست؛
  • داروهای اصلاح‌کننده‌ی بیماری یا عوامل سیستم ایمنی هدفمند برای موارد شدیدتر.

 

هدف استفاده از داروها عبارتند از:

  • کاهش درد و تورم
  • تنظیم فعالیت سیستم ایمنی
  • تنظیم تعادل هورمون ها
  • کاهش و جلوگیری از آسیب مفاصل و اندام ها
  • کنترل فشار خون
  • کاهش خطر ابتلا به عفونت ها
  • کنترل کلسترول

 

برای دریافت مشاوره فیزیوتراپی درباره راه های درمان لوپوس و انتخاب بهترین روش درمان با ما تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن :09160664176

 

آیا فیزیوتراپی به درمان بیماری لوپوس کمک می کند؟

انجام فیزیوتراپی در منزل و یا انجام آن در مطب های پزشکی در مدیریت بیماری بسیار کمک کننده است. فیزیوتراپیست با توجه به شرایط هر فرد برنامه درمانی مناسبی را تنظیم می کند که این برنامه مداوا برای اهداف زیر است:

  • ایجاد بهبود در عملکرد قلب و عروق.
  • کم کردن درد و باز گرداندن قدرت و تحرک به صورتی که بتوانید به انجام فعالیت های روزمره خود مانند گذشته ادامه دهید.
  • از پیشرفت بیماری جلوگیری می شود و برای از بین بردن علائم آن تلاش های لازم انجام می شود.

 

فیزیوتراپی مورد استفاده برای درمان لوپوس ممکن است شامل موارد زیر باشد :

  • روش های کنترل درد
  • تمرینات تقویتی
  • تمرینات جهت افزایش دامنه حرکات
  • فعالیت های قلبی- عروقی
  • آب درمانی
  • تمرینات وضعیتی
  • مشاوره درمانی
  • الکتروتراپی
  • ماساژ درمانی
  • اولتراسوند تراپی

 

مزایای استفاده از فیزیوتراپی :

  • از بین بردن درد و یا کمک به تسکین درد
  • از بین بردن ادم و تورم بافت ها
  • از بین بردن التهابات بافتی
  • کاهش دوره نقاهت و کمک به بازگشت هرچه سریع تر فرد به دوران قبل از بیماری
  • بهبود عملکرد قلبی_تنفسی
  • کاهش عوارض بی تحرکی در افراد سالمند و بیمار
  • اصلاح الگوی تنفسی
  • کاهش عوارض پس از جراحی

 

عوارض طولانی‌مدت لوپوس SLE

با گذشت زمان SLE می‌تواند به سیستم‌های بدن شما آسیب بزند یا باعث ایجاد عوارض در آنها شود. عوارض احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • لخته‌های خون و التهاب عروق خونی یا واسکولیت؛
  • التهاب قلب یا پریکاردیت؛
  • حمله‌ی قلبی؛
  • سکته‌ی مغزی؛
  • تغییرات حافظه؛
  • تغییرات رفتاری؛
  • تشنج؛
  • التهاب بافت و پوشش ریه (پلوریت)؛
  • التهاب کلیه؛
  • کاهش عملکرد کلیه؛
  • نارسایی کلیه.

در دوران بارداری SLE می‌تواند اثرات منفی شدیدی روی بدن شما داشته باشد و به عوارض بارداری و حتی سقط جنین منجر شود. در مورد راه‌های کاهش خطر و عوارض با پزشک‌تان صحبت کنید.