درد آرنج معمولاً یک مشکل جدی نیست، اما به این دلیل که آرنج در انجام بسیاری از فعالیت ها تاثیرگذار است، مطمئنا درد ارنج  می تواند بر زندگی شما تاثیر گذارد. آرنج یک مفصل پیچیده است که به شما امکان می دهد ساعد خود را باز و خم کنید و دست خود را بچرخانید. اکثر حرکات مفصل آرنج ترکیبی از این حرکت ها است و به همین دلیل گاهی اوقات یافتن دلیل اصلی ایجاد درد آرنج دشوار و سخت می باشد.

دلایل اصلی و علل درد آرنج به شرح زیر است:

تاندونیت‌ (یا تاندنیت)

• اپی کندیلیت پهلویی (آرنج تنیس باز): اپی‌کندیل یک بخش خارجی استخوان آرنج است که در این ناحیه تاندون های بزرگ عضلات ساعد و بازو به یکدیگر متصل می شوند. به هر حال، این تاندون ها ممکن است به خاطر انجام حرکت های مکرر در ناحیه ساعد دچار آسیب دیدگی شوند. آرنج تنیس بازان در ادامه می تواند باعث التهاب تاندون ها شده ، علل درد مفصل آرنج بوده  و درد در ناحیه خارجی بازو را به همراه احساس گرم شدن و ورم به همراه داشته باشد. در این حالت با توجه به اینکه مفصل داخلی آرنج دچار آسیب نمی شود، آرنج می تواند دامنه حرکتی خود را بطور کامل حفظ کند. درد ناشی از این آسیب دیدگی معمولاً در پایان روز احساس می شود، این درد با انجام حرکت های چرخشی یا انجام فعالیت هایی که باعث کشیدگی تاندون می شود، معمولاً افزایش می یابد. این حرکت ها شامل بلند کردن وزنه و پرتاب کردن اجسام است.

• اپی کندیلیت داخلی (آرنج گلف باز): اپی کندیلیت داخلی یک التهاب در نقطه ای است که تاندون های ساعد به زائده استخوانی داخل بازو متصل می شود. برای مثال، این تاندون می تواند در هنگام چرخش گلف باز دچار کشیدگی شود، اما بسیاری از حرکت های تکراری دیگر نیز می تواند باعث وارد شدن آسیب به این تاندون شود. آرنج گلف باز با ایجاد درد و ناراحتی موضعی در ناحیه داخل بازو احساس می شود. در این حالت دامنه حرکتی آرنج دچار محدودیت نمی شود، زیرا مفصل داخلی آرنج دچار آسیب دیدگی نمی شود. به هر حال انجام فعالیت هایی که نیازمند چرخش یا کشیدن تاندون ساعد هستند می تواند باعث ایجاد درد آرنج و تشدید علائم مشکل شود.

بورسیت آرنج

بورسیت آرنج (التهاب بورسا در ناحیه سر استخوان آرنج) می تواند در نتیجه یک آسیب دیدگی یا وارد شدن ضربه یا در نتیجه ابتلا به یک بیماری سیستمیک مثل نقرس یا آرتریت روماتوئید ایجاد شود. علاوه بر این بورسیت آرنج می تواند به خاطر عفونت داخلی بدن نیز تشکیل گردد. بورسیت آرنج معمولاً با ورم و التهاب سر استخوان آرنج همراه است، در حالی که مفصل داخلی آرنج دامنه حرکتی خود را حفظ می کند.

شکستگی و ترک خوردگی

استخوان های آرنج می توانند دچار شکستگی (یا ترک خوردگی) در محل مفصل آرنج و نواحی اطراف آن شوند. معمولاً شکستگی آرنج باعث درد آرنج دست می شود و برای درمان درد شکستگی آرنج و  تشخیص این مشکل می توان از عکس برداری رادیولوژی استفاده کرد. درمان این مشکل معمولاً نیازمند بی حرکت کردن آرنج با استفاده از ابزارهای مخصوص است و در این حالت ممکن است نیاز به عمل جراحی ارتوپدی شامل کار گذاشتن پین های مخصوص یا عمل جراحی باز مفصل باشد.

کشیدگی و پارگی رباط

کشیدگی و پارگی رباط می تواند در ناحیه آرنج به دلایل مختلف ایجاد شود. در این حالت ممکن است یک یا چند رباط دچار آسیب دیدگی شوند. این شرایط معمولاً زمانی ایجاد می شود که آرنج بیش از حد کشیده شده یا فشرده شود. در این حالت شدت آسیب دیدگی بستگی به مقدار آسیب وارد شده به یک رباط خاص (اینکه پارگی جزئی یا کامل باشد) و تعداد رباط های آسیب دیده دارد.

آرتروز آرنج

التهاب مفصل آرنج ( آرتروز آرنج ) می تواند در نتیجه انواع سیستمیک بیماری آرتروز شامل آرتریت روماتوئید، استئو آرتریت، نقرس، آرتریت پسوریاتیک، اسپوندیلیت آنکیلوزان، و آرتریت واکنشی (که قبلاً سندروم رایتر نامیده می شد) برای فرد ایجاد شود. معمولاً علائم مربوط به التهاب مفصل آرنج شامل گرم شدن، ورم، درد آرنج، ناراحتی، و کاهش دامنه حرکت است. در این حالت دامنه حرکتی آرنج به این دلیل کاهش پیدا می کند که در نتیجه ابتلا به آرتروز مفصل آرنج متورم شده و برای حرکت آن مانع ایجاد می کند.

عفونت مفصل آرنج (آرتریت عفونی)

عفونت مفصل آرنج در نتیجه عامل باکتریایی، (آرتریت عفونی) یک شرایط غیر معمول در بین افراد است. در اکثر موارد این مشکل در بین بیمارانی مشاهده می شود که سیستم ایمنی بدن آنها دچار مشکل شده یا مبتلا به دیابت هستند. علاوه بر این آرتریت عفونی را می توان در بین افرادی که از داروی کورتیزون استفاده می کنند یا معتاد تزریقی هستند، مشاهده کرد. آرتروز عفونی آرنج را می توان با توجه به علائم گرم شدن، ورم، قرمزی، درد آرنج، و نیز ایجاد محدودیت در دامنه حرکتی مفصل آرنج تشخیص داد.

استئوکندریت دیسکان

استئوکندریت دیسکان یک بیماری غیر عادی غضروفی در مفصل است که در نتیجه آن سطح غضروف به تدریج از بین رفته و از روی استخوان کنار می رود. این شرایط می تواند باعث قفل شدن، درد، و ایجاد محدودیت در دامنه حرکتی مفصل آرنج شود.

تومورها

تومورهای استخوانی مفصل شانه نادر هستند. عمدتاً در این حالت فرد به سرطان استخوان دچار می شود. این شرایط می تواند بدون درد بوده یا با علت درد آرنج در ناحیه مفصل آرنج همراه باشد.

در رفتگی آرنج

در رفتگی آرنج چیست ؟

دررفتگی آرنج بعد از دررفتگی شانه دومین دررفتگی شایع در بزرگسالان است. آرنج مفصلی بسیار پایدار است و نیروی زیادی باید به آن وارد شود تا دچار دررفتگی شود. دررفتگی آرنج زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان‌های متصل به آرنج از هم جدا می‌شوند. سه استخوان مفصل آرنج را تشکیل می‌دهند که عبارت‌اند از استخوان بالای بازو و دو استخوان ساعد یعنی رادیوس زند زبرین و اولنا (زند زیرین). آرنج دررفته در واقع پارگی درجه سه رباط (پارگی یک یا چند رباط) ثابت اطراف مفصل هومرواولنار است. انواع دررفتگی شامل دررفتگی ساده (بدون شکستگی) و دررفتگی پیچیده‌تر (شکستگی‌های مرتبط) است.

کلینیک تخصصی فیزیوتراپی کمیل

علل در رفتگی آرنج:

دررفتگی آرنج  بیشتر به دلیل کشیدگی بیش ‌از حد یا نیروی داخلی خشن و ناگهانی در آرنج است که استخوان اولنا را به عقب می‌کشد. نیروی زیاد قابل ‌توجهی برای دررفتگی آرنج نیاز است. این نوع آسیب زمان انجام ورزش‌هایی که درگیری فیزیکی دارند (فوتبال آمریکایی یا فوتبال) و یا هنگام سقوط از ارتفاع با دست‌باز و کشیده شده (بازیکن بسکتبال) رخ می‌دهد. ورزشکاران دیگر رشته‌ها از جمله کشتی، ژیمناستیک، اسکیت و اسکیت بورد نیز ممکن است این آسیب را تجربه کنند.

علائم در رفتگی آرنج

علائم دررفتگی آرنج ممکن است شامل این موارد باشد:

• درد شدید
• ورم
• کبودی
• تغییر شکل آرنج
• مشکل حرکت آرنج
• پالس ضعیف، عدم وجود پالس در مچ دست (صدمه به عروق)
• بی‌حسی یا رخوت دست (آسیب عصب)

انواع مختلف دررفتگی آرنج :

• نیمه دررفتگی سر استخوان رادیوس
• در رفتگی مفصل آرنج (سر استخوان رادیوس)

نیمه دررفتگی سر استخوان رادیوس

نیمه دررفتگی سر استخوان رادیوس (Pulled elbow) معمولا در بچه های ۵-۳ ساله دیده میشود و علت آن کشیده شدن دست بچه است.

گاهی اوقات والدین مچ دست یا ساعد بچه را گرفته و وی را از زمین بلند میکنند. مثلا وقتی مادر میخواهد از جوی آب عبور کند ساعد بچه را گرفته و وی را از زمین بلند کرده به آنطرف جو میبرد.

با این کار ساعد بچه تحت کشش قرار میگیرد و این کشش میتواند موجب کشیده شدن مفصل آرنج و جابجا شدن سر استخوان رادیوس شود.

علائم :

شایع ترین نشانه این آسیب این است که کودک شروع به گریه کرده و اصلاً دستش را حرکت نمی دهد. چنانچه از وی درخواست کنید جسمی را از شما بگیرد آن را با دست دیگرش گرفته و سعی می کند کوچکترین حرکتی به دست خود ندهد.

درمان کشیدگی آرنج کودکان

این آسیب با چرخاندن ساعد کودک به خارج درمان می شود. پزشک آرنج کودک را خم می کند و با گرفتن ساعد، آن را به طرف خارج چرخانده به طوری که کف دست کودک به سمت سقف قرار بگیرد.

همچنین همزمان با شست دست دیگر، از بالا به سر استخوان رادیوس فشاری وارد می کند. درد کودک با جاافتادن سر رادیوس ناگهان برطرف می شود؛ گریه اش قطع شده و به سادگی دستش را حرکت می دهد.

البته این عارضه با دررفتگی سر رادیوس تفاوت دارد و در حقیقت یک نیمه دررفتگی می باشد یعنی سر استخوان رادیوس که در حالت نرمال در مقابل کندیل خارجی بازو واقع شده است کمی به طرف جلو جابجا می شود اما تمامی تماسش را با کندیل لترال از دست نمی دهد. بعد از جااندازی به بستن یا آتل گرفتن دست کودک نیازی نیست.

باید گفت این کودکان در آینده نیز در معرض تکرار این وضعیت هستند و والدین می بایست مراقب باشند که به هیچ وجه دست فرزندان خود را نکشند. معمولاً با گذشت زمان و رسیدن به سن مدرسه این استعداد به نیمه دررفتگی آرنچ در کودکان از بین خواهد رفت.

در رفتگی مفصل آرنج (سر استخوان رادیوس)

در هر دررفتگی مفصل آرنج هم استخوان اولنا ( زند پایینی) و هم استخوان رادیوس ( زند بالایی) ارتباط خود را با استخوان بازو از دست داده و جابجا میشوند ولی گاهی این جابجایی فقط در مفصل بین استخوان رادیوس و بازو اتفاق میفتد.

بطور طبیعی سر استخوان رادیوس با کندیل خارجی استخوان بازو مفصل میشود. وقتی که سر استخوان رادیوس به سمت جلو جابجا شده و ارتباط خود را با کندیل خارجی بازو از دست میدهد دررفتگی سر استخوان رادیوس ایجاد شده است.

این دررفتگی معمولا به علت پروناسیون Pronation شدید ساعد بوجود میاید ( پروناسیون چرخش ساعد و مچ دست است به نحوی که کف دست موازی سطح زمین و به طرف زمین قرار گیرد).

درمان این دررفتگی با سوپیناسیون Supination ساعد انجام میشود ( سوپیناسیون چرخش ساعد و مچ دست است به نحوی که پشت دست موازی سطح زمین و به طرف زمین قرار گیرد).

دررفتگی حقیقی سر استخوان رادیوس نادر است و اکثر مواقعی که در رادیوگرافی دررفتگی سر استخوان رادیوس دیده میشود بیمار در واقع یا دررفتگی مادرزادی سر رادیوس دارد و یا دررفتگی همراه با شکستگی استخوان اولنا دارد.

دررفتگی ارنج مادرزادی معمولا یکطرفه است و معمولا در زمان تولد تشخیص داده نمیشود. در رفتگی ممکن است قدامی یا خلفی باشد. در دررفتگی قدامی سر استخوان رادیوس در جلوی زائده کاپیتلوم قرار میگیرد. بیماران مبتلا به این نوع دررفتگی در خم کردن کامل مفصل آرنج خود دچار محدودیت هستند. نوع دیگر دررفتگی خلفی است که شایعتر است و در آن سر استخوان رادیوس در خلف یا پشت زائده کاپیتلوم قرار میگیرد. بیماران مبتلا به این نوع دررفتگی و نیمه دررفتگی آرنج خود را بطور کامل صاف و مستقیم کنند.

فیزیوتراپی و درمان در رفتگی آرنج

به دنبال جا انداختن دررفتگی آرنج و درمان مناسب مشکلات مربوط به آن، برای همه بیماران باید از برنامه های توانبخشی فیزیوتراپی استفاده شود. درمان در رفتگی آرنج معمولاً شامل تمرین های حرکتی مطابق نظر فیزیوتراپیست برای جلوگیری از خشک شدن مفاصل و تقویت آنها می باشد.

پس از یک دوره بی‌حرکتی آرنج، تمرینات تحرکی ملایم برای افزایش دامنه حرکتی مفصل آرنج باید آغاز شود. هنگامی‌که طیف حرکت تقریباً طبیعی شد، تمرینات تقویتی عضلات اطراف آرنج آغاز می‌شود. چندین گزینه درمان فیزیوتراپی برای دررفتگی آرنج، که ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد، وجود دارد:

تحریک الکتریکی عصب از (TENS)

تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) نوعی از تحریک الکتریکی است. تحریک الکتریکی برای جلوگیری از آتروفی عضلانی در افراد با دررفتگی آرنج استفاده می‌شود و به دست آوردن بخشی از قدرت عضلانی پس از دررفتگی آرنج کمک می‌کند. تحریک الکتریکی عصب (TENS) همچنین به از بین بردن درد آرنج به‌طور موقت کمک می‌کند.

اولتراسوند تراپی

امواج اولتراسوند باعث لرزش بافت اطراف آرنج به‌ویژه بافتهایی که حاوی کلاژن هستند، می‌شود، اولتراسوند درجه حرارت داخل بافت را افزایش می‌دهد و قسمت‌هایی مانند رباط‌ها، تاندون‌ها، بافت اسکار و کپسول فیبری مفصل آرنج را کشش می‌دهد. گرما همچنین درد آرنج و اسپاسم عضله را کاهش می‌دهد و فرایند درمان را تسریع می‌کند.

درمان با لیزر سرد 

درمان با لیزر سرد نوع فشرده شده از نوری خاص است. لیزر به پوست و سپس به کوچک‌ترین سلول‌های داخل آرنج نفوذ می‌کند، درد آرنج ناشی از دررفتگی را کاهش می‌دهد، درمان را سرعت می‌بخشد و باعث می‌شود بدن احساس بهتری داشته باشد.

ماساژ درمانی و درمان دستی

درمان دستی بافت نرم یا ماساژ درمانی ممکن است بخشی از درمان فیزیوتراپی برای دررفتگی آرنج باشد که عضلات آرنج را شل، درد آرنج را تسکین و تورم را کاهش می‌دهد.

سایر درمانهای فیزیوتراپی عبارت‌اند از:

• درمان دستی مفصل آرنج
• کشش
• کینزیوتیپینگ
• و …

آرنج گلف باز (Golfer’s elbow)

در رفتگی آرنج چیست ؟

آرنج گلف بازان Golfer’s elbow یا اپی کندیلیت داخلی (Medial epicondylitis) نام بیماری است که موجب درد در سمت داخلی مفصل آرنج میشود.گرچه این بیماری در کسانی که گلف بازی میکنند بیشتر دیده است ولی در فعالیت های بدنی دیگر که حرکات خاصی را بطور مکرر تکرار میکنند ( مانند پرتاب اشیاء، استفاده زیاد از تبر، استفاده زیاد از اره) هم ایجاد میگردد.

آرنج نقش مهمی در عملکرد روزمره بدن دارد. بعنوان یکی از مفاصل پیچیده بدن، ما از آرنج برای خم و راست کردن ساعد و همچنین چرخاندن دست و ساعد استفاده می‌کنیم. آسیب های وارده به این بخش، می‌توانند طیف وسیعی از فعالیت‌های رزمره انسان را تحت تأثیر قرار دهند.

در سطح داخلی آرنج یک برجستگی استخوانی وجود دارد که درست زیر پوست قابل لمس است. به این برجستگی، اپی کندیل داخلی (Medial epicondyle) میگویند. عضلات خم کننده مچ دست (Wrist flexors) که در سمت قدامی یا جلویی ساعد قرار گرفته اند به توسط یک تاندون مشترک به این برجستگی استخوانی میچسبند.

آرنج گلف بازان یا گلف البو و در اصطلاح پزشکان اپی‌کوندیلیت داخلی با درد و التهاب تاندون‌های متصل کننده ساعد به آرنج همراه است. مرکز درد بر روی برجستگی استخوانی بخش داخلی آرنج واقع است و گاهی در بازو نیز منتشر می‌شود. این عارضه معمولاً با استراحت کردن به خوبی درمان می‌شود. استفاده بیش از حد و نامناسب از عضله‌های ساعد که گرفتن اشیا و چرخاندن بازو و خم کردن مچ دست را ممکن می‌سازد، علت اصلی بروز این ناراحتی است. خم کردن، در دست فشردن یا تاب دادن مکرر دست باعث کشیدگی یا پارگی جزئی تاندون‌ها می‌شود. این عارضه بر خلاف نام آن تنها گلف بازان را درگیر نمی‌کند، بلکه تمام افرادی را هدف قرار می‌دهد که حرکت‌های ساعد، مچ یا دست را بارها تکرار می‌کنند. تنیس، بولینگ و بیسبال ورزش‌هایی هستند که انجام آنها احتمال ابتلا به این ناراحتی را افزایش می‌دهد و در واقع آرنج پرتاب کنندگان توپ بیسبال نام دیگر آرنچ گلف بازان است. به علاوه استفاده از ابزاری مانند پیچ گوشتی، چکش و شن کش یا نقاشی کردن نیز منجر به بروز این ناراحتی می‌شود.

کلینیک تخصصی فیزیوتراپی کمیل

علائم آرنج گلف بازان

تاندینوپاتی آرنج غالباً بازویی را تحت تاثیر قرار می‌دهد که بیشتر از آن استفاده می‌شود، برای مثال در افراد راست دست بازوی راست آسیب می‌بیند. علائم عبارت‌اند از:

• درد آرنج منتشر شونده در بالای بازو یا پایین ساعد
• ضعف ساعد
• درد ناگهانی یا به تدریج تشدید شونده
• درد هنگام انجام دادن کارهایی که مستلزم گرفتن اشیاء با دست است یا مقاومت در برابر خم کردن انگشت یا مچ دست را شامل می‌شود.
• درد و حساسیت به لمس روی برجستگی استخوانی (اپی کندیل)
• نقاط ماشه‌ای در عضله‌های خم‌کننده مچ دست
• به دشواری انجام دادن حرکت‌هایی که نیاز به بازوی قوی دارد، برای مثال شرکت در ورزش‌هایی که باید توپ را پرتاب کرد یا ضربه بک هند به توپ زد.

هنگام بروز این اختلال، بیماران با علائم زیر نیز مواجه می‌شوند:

• درد: شایع‌ترین علامت است.
• درد داخل آرنج، که می‌تواند در امتداد طرف داخلی ساعد گسترش یابد.
• درد هنگام مشت کردن
• هنگام چرخاندن چوب گلف برای ضربه زدن به توپ
• هنگام دست دادن
• هنگام چرخاندن دستگیره در
• هنگامی که برای بلند کردن اجسام کف دست رو به زمین قرار داده می‌شود.
• حساس شدن داخل آرنج
• خشکی: آرنج خشک خواهد شد.
• بی‌حسی یا گزگز: که به انگشت‌ها، خصوصاً انگشت حلقه یا کوچک، منتشر می‌شود.
• ضعیف شدن دست
• ممکن است آرنج بدشکل به نظر برسد
• نشانه‌های تحریک عصب میانی (مدیان)

علل آرنج گلف بازان :

شایع ترین علت به وجود آمدن آرنج تنیس بازان و گلف بازان یا گلف البو در افراد، استفاده ی بیش از اندازه از ماهیچه ها و تاندون های ساعد و آرنج می باشد. تکرار متداول برخی از فعالیت های خاص، می تواند باعث فشار آمدن بیش از حد به تاندون های آرنج شود.

در برخی موارد، علائم آرنج گلف بازان به دلیل التهاب ظاهر می شوند. پس از ایجاد یک جراحت حاد، بدن پاسخ التهابی ایجاد خواهد کرد. سلول های التهابی خاصی، خود را به بافت آسیب دیده رسانده و به بهبود آن کمک می کنند. با این وجود، آرنج گلف بازان معمولا به دلیل التهاب ایجاد نمی شود بلکه مشکلی مرتبط با سلول های تاندون آرنج است. پزشکان به این عارضه تاندونیت یا التهاب تاندون ها می گویند. باور بر این است که فرایند کلی فرسایش بدن، عامل اصلی از بین رفتن بافت و ایجاد تاندونیت می باشد.

سایر علل گلف البو عبارتند از:

• کار با ابزارهایی مانند شن‌کش
• چکش‌کاری
• خم کردن رو به داخل مچ دست در حین تمرینات تقویتی عضله دوسر
• پرتاب با تکنیک نامناسب
• دست دادن به دفعات بسیار زیاد

تشخیص :

پزشک در ابتدا سابقه ی پزشکی شما را به دقت بررسی خواهد کرد. همچنین لازم است که به سوال های او در مورد درد، نحوه ی تاثیر آن بر روی شما، فعالیت های روزمره ی شما و آسیب های قبلی وارده به آرنج، پاسخ دهید.

معمولا کارآمد ترین روش در تشخیص آرنج گلف بازان، معاینه ی فیزیکی است. پزشک، مچ و دست شما را در حالتی قرار خواهد داد که به عضلات و تاندون های ساعد فشار وارد شود، در صورت وجود آرنج گلف بازان، این عمل دردناک خواهد بود. همچنین از دیگر آزمایش های مربوط به قدرت مچ و ساعد، برای تشخیص و درمان آرنج گلف بازان استفاده می شود.

ممکن است نیاز به گرفتن عکس با اشعه ی ایکس داشته باشید. این کار معمولا برای کمک به پزشک در جهت رد کردن احتمال مشکلات دیگر مربوط به مفصل آرنج، می باشد. عکس های گرفته شده با اشعه ی ایکس، مقادیر کلسیم انباشته شده روی اپی کندیل داخلی در محل اتصال به تاندون فلکسور را، در صورت وجود، نشان می دهند.

درمان آرنج گلف باز:

سه جنبه اصلی درمان اختلال آرنج گلف باز :

• دارو ها
• جراحی
• فیزیوتراپی

درمان بدون عمل جراحی :

کلید درمان گلف البو ، جلوگیری از تخریب بیشتر کلاژن می باشد و  هدف نیز، کمک به بهبودی تاندون است.اگر مشکل به دلیل التهاب به وجود آمده باشد، دارو های ضد التهاب مانند ایبوپروفن می توانند تا حدی کمک کنند. اگر التهاب کاسته نشد، پزشک ممکن است یک تزریق کورتیزون به درون آرنج را تجویز کند. کورتیزون یک داروی قدرتمند ضد التهاب است. با وجود موقتی بودن اثرات آن، می تواند از چند هفته تا چند ماه علائم را از بین ببرد. شاک ویو درمانی نیز، روش جدید از درمان های بدون جراحی محسوب می شود. در این روش، از یک دستگاه برای ایجاد امواج شاک ویو در محل دردناک، استفاده می شود. بیماران معمولا تا حداکثر 3 هفته و هفته ای 1 جلسه، تحت درمان قرار می گیرند.

پزشکان معمولا بیماران مبتلا به آرنج گلف بازان یا گلف البو خود را، به فیزیوتراپیست یا متخصص کار درمانی معرفی می کنند. در ابتدا، فیزیوتراپیست شما، توصیه هایی در مورد چگونگی استراحت دادن به آرنج و همچنین نحوه ی انجام فعالیت های مختلف بدون فشار آوردن به آن، ارائه می دهد. او همچنین ممکن است دست شما را نوار پیچی کند تا از فشار وارد بر ماهیچه ها و تاندون های آرنج کاسته شود. ممکن است از یک بند مخصوص آرنج استفاده کنید که ساعد شما را در بر گرفته و فشار وارد بر تاندون های آن را کاهش دهد.

درمانگر شما ممکن است از یخ و تحریک الکتریکی به منظور کاهش درد آرنج و افزایش تولید کلاژن استفاده کند.او ممکن است راه هایی را برای حفاظت از آرنج به هنگام انجام فعالیت های مختلف، به شما ارائه دهد. او همچنین می تواند به وسایل ورزشی و ابزار های مورد استفاده ی شما نگاهی انداخته و راه هایی برای استفاده ی ایمن از آن ها و یا جایگزین کردنشان با وسایل دیگر، پیشنهاد دهد.

دررفتگی حقیقی سر استخوان رادیوس نادر است و اکثر مواقعی که در رادیوگرافی دررفتگی سر استخوان رادیوس دیده میشود بیمار در واقع یا دررفتگی مادرزادی سر رادیوس دارد و یا دررفتگی همراه با شکستگی استخوان اولنا دارد.

دررفتگی ارنج مادرزادی معمولا یکطرفه است و معمولا در زمان تولد تشخیص داده نمیشود. در رفتگی ممکن است قدامی یا خلفی باشد. در دررفتگی قدامی سر استخوان رادیوس در جلوی زائده کاپیتلوم قرار میگیرد. بیماران مبتلا به این نوع دررفتگی در خم کردن کامل مفصل آرنج خود دچار محدودیت هستند. نوع دیگر دررفتگی خلفی است که شایعتر است و در آن سر استخوان رادیوس در خلف یا پشت زائده کاپیتلوم قرار میگیرد. بیماران مبتلا به این نوع دررفتگی و نیمه دررفتگی آرنج خود را بطور کامل صاف و مستقیم کنند.

فیزیوتراپی آرنج گلف باز :

فیزیوتراپی می‌تواند با تمرکز بر روی کنترل دردهای موضعی و از بین بردن هر گونه تورم، نقش مهمی در درمان گلفر البو بازی کند. در فیزیوتراپی از روش‌هایی چون اولتراسوند، الکتروتراپی، ماساژ درمانی، درمان دستی، روش‌های کایروپراکتیک، استئوپاتی و شاک‌ویوتراپی برای کمک به بهبودی بافت‌های آسیب‌دیده استفاده می‌شود. به‌علاوه، ممکن است تمرینات تقویتی و انعطاف‌پذیری برای شما تجویز شوند تا بتوانید به فعالیت‌های عادی خود بازگردید.

فیزیوتراپ به شما کمک می‌کند حرکات دردناک را شناسایی کرده و از انجام آن‌ها اجتناب کنید تا به این ترتیب تاندون ملتهب بتواند بهبود بیابد. برنامه ی درمانی فیزیوتراپی ممکن است شامل موارد زیر باشد :

• درمان‌های دستی: فیزیوتراپیست با استفاده از تکنیک‌های دستی، مانند حرکت دادن آرام مفصل، ماساژ بافت‌های نرم و حرکات کششی آرنج، ساعد و مچ دست به کاهش درد و بازیابی کامل قابلیت حرکت عضلات کمک می‌کند.
• تحریک الکتریکی: تحریک الکتریکی عصب از روی پوست (TENS) یکی از روش‌های درمان گلفرز البو است که برای تسکین درد و بهبود روند بازسازی کلاژن، استفاده میشود.
• اولتراسوند: فرستادن امواج اولتراسوند به صورت عمیق و ضربه‌ای به بافتهای آسیب دیده می‌تواند درد و التهاب را کاهش دهد و ترمیم بافتی را سرعت ببخشد.
• لیزر تراپی : لیزر تراپی می‌تواند نقش مهمی در درمان گلفرز البو ایفا کند. لیزر پرتوان میتواند تاثیر بسیار زیادی بر روی کاهش درد و التهاب و ترمیم بافتهای آسیب دیده داشته باشد.
• شاک‌ویوتراپی: درمان موثر و نوینی برای گلفرز البو است. شاک ویو پالس‌های فشاری مکانیکی است که بوسیله اپلیکاتور دستگاه به بافتهای آسیب دیده وارد می شود. این روش درمانی علاوه بر این که موجب تسکین درد می‌شود، دامنه حرکتی و عملکرد آرنج را نیز بهبود می‌دهد.

• طب سوزنی: سوزن خشک و طب سوزنی نیز می‌توانند با شل کردن عضلات اطراف آرنج، اثر قابل ‌توجهی در درمان آرنج گلف بازان داشته باشند.

ورزش درمانی :

ورزش یکی از راه های درمان آرنج گلف بازان است. حرکات کششی و تقویتی بخش مهمی از برنامه توانبخشی بیماری آرنج گلف بازان محسوب می‌شود، البته کلیه این حرکات باید بدون درد انجام شود. تمرین‌های مفیدی که به درمان این عارضه کمک می‌کند، ورزش برای درمان گلف البو عبارت است از:

•  کشش، خمش و حرکات فعال افزایش دهنده دامنه حرکتی مچ دست: مچ دست آسیب دیده را تا جایی که می‌توانید رو به جلو و عقب خم کنید. این حرکت را در دو ست 15 مرتبه‌ای انجام دهید.
•  کشش مچ دست: پشت دست سمت دردناک را با دست دیگر فشار دهید تا مچ بهتر خم شود. 30 ـ 15 ثانیه در این حالت بمانید. سپس با فشار دادن انگشتان به عقب، مچ دست را رو به عقب بکشید. 30 ـ 15 ثانیه در این حالت بمانید. بازوی آسیب دیده را هنگام انجام این حرکات صاف نگه دارید. حرکت را در سه ست انجام دهید.
•  چرخش رو به داخل و رو به بالای ساعد: آرنج بازوی آسیب دیده بیمار را 90 درجه خم کنید و آرنج را به پهلو بچسبانید. کف دست را رو به بالا بچرخانید و 5 ثانیه نگه دارید. سپس کف دست را به آرامی رو به پایین بچرخانید و 5 ثانیه نگه دارید. دقت کنید که آرنج بیمار حین انجام حرکات باید به پهلو چسبیده و با زاویه 90 درجه خم شده باشد. حرکت را در دو ست 15 مرتبه‌ای انجام دهید.

پیشگیری از گلف البو:

بهترین راه برای پیشگیری از گلف البو اجتناب از وارد آوردن فشار بیش از حد به تاندون‌های آرنج است. اقدامات زیر به شما در رسیدن به این هدف کمک خواهند کرد:

• انجام فعالیت‌هایی که باعث درد می‌شوند را متوقف کرده یا راه متفاوتی برای انجام آن‌ها بیابید.
• اگر ورزشی انجام می‌دهید که مستلزم حرکات تکراری است، برای جلوگیری از کشیدگی آرنج، در مورد تکنیکتان از یک مربی راهنمایی بخواهید.‌
• قبل از انجام فعالیت‌های وزشی گرم کنید و حرکات کششی را به آرامی انجام دهید.
• افزایش قدرت عضلات ساعد به پیشگیری از گلف البو کمک می‌کند.

آرنج تنیس باز (Tennis elbow)

در رفتگی آرنج چیست ؟

تنیس البو Tennis elbow یا Lateral epicondylitis شایعترین علت درد آرنج است. درد معمولاً در قسمت خارجی آرنج احساس میشود. علت این نامگذاری شیوع زیاد این بیماران در بین تنیس بازان است. ( Elbow به معنای آرنج است پس میتوان این بیماری را بصورت تحت اللفظی آرنج تنیس بازان نامید). البته این بیماری در بسیاری ورزش های دیگر بخصوص آنهایی که با راکت انجام میشوند دیده میشود.

تنیس البو بر اثر التهاب تاندون بوجود میاید. تاندون عضلاتی که در قسمت خارجی ساعد قرار داشته و موجب حرکت مچ و انگشتان دست میشوند در بالای ساعد به سطح خارجی آرنج میچسبند. اینها عضلات اکستانسور و سوپیناتور ساعد هستند.

محل دقیق اتصال این تاندون ها سطح خارجی پایین ترین قسمت استخوان بازو است. بر اثر حرکات تکراری که با قدرت زیاد انجام میشوند (مثلاً ضربات مکرری که یک تنیس باز با راکت به توپ وارد میکند) محل اتصال این تاندون ها به استخوان تحت کشش فراوان قرار میگیرد.

بتدریج آسیب هایی بصورت پارگی های میکروسکوپی در این ناحیه ایجاد شده و واکنش بدن به این آسیب ها بصورت التهاب و درد ظاهر میشود. محل اتصال این تاندون ها بر روی یک برجستگی به نام اپی کندیل خارجی است.

با خم و راست شدن مکرر آرنج، تاندون های ذکر شده بر روی این برجستگی استخوانی به جلو و عقب میروند و این حرکت در دراز مدت میتواند موجب آسیب به تاندون شود.

گرچه این بیماری به تنیس بازان منتسب شده است ولی بیشتر در خانمهای خانه دار و کسانی که با دست کارهای سنگین انجام میدهند دیده میشود .در بسیاری مشاغل مثل نقاشی ساختمان، لوله کشی، نجاری، تعمیرکار اتومبیل، آشپزی و قصابی احتمال این آسیب وجود دارد. سن اکثر بیماران عموما بین ۳۰ تا ۵۰ سال است.

علائم آرنج تنیس باز :

•  بیدار شدن از خواب با درد شدید در قسمت آرنج
•  احساس درد در قسمت بیرونی ساعد و دقیقاً در زیر آرنج
•  احساس درد هنگام بلند کردن یا خم کردن بازو
•  احساس درد هنگام کش آوردن بازو
•  شکستگی در قسمت بیرون آرنج
•  سوزش عضلات ساعد
•  درد آرنج هنگام بلند کردن یا نگه داشتن یک جسم
•  لرزش دست هنگام نگه داشتن یک بسته
•  ناتوانی در نگه داشتن اشیاء
•  احساس درد هنگام چرخاندن ساعد، مثلاً زمانی که می خواهید دستگیره در را بچرخانید یا درب ظرفی را باز کنید.

عوامل ایجاد کننده عارضه آرنج تنیس باز :

بیماری تنیس البو (التهاب اپی کندیل جانبی) یک عارضه‌ی التهابی بوده که اپی کندیل جانبی، در سطح خارجی آرنج را درگیر می‌کند. یک عارضه‌ی مشابه که اپی کندیل میانی در سطح داخلی آرنج را درگیر می‌کند، به نام آرنج گلف بازان شناخته می‌شود.اپی کندیل ها همان توده‌های استخوانی‌اند که می‌توان آن‌ها را در دو طرف آرنج احساس کرد. ماهیچه‌هایی که به مچ و دست، توانایی خم شدن رو به عقب را می‌دهند، به‌وسیله‌ی تاندون‌های محکمی، به اپی کندیل جانبی متصل شده‌اند. به عارضه‌ی التهاب اپی کندیل جانبی، نام آرنج تنیس‌بازان را داده‌اند ولی این نام گمراه‌کننده است چراکه اکثر کسانی که به این عارضه مبتلا می‌شوند، تنیس‌باز نیستند.

حرکات مکرر و کشیدگی عضلات دست موجب بیماری آرنج تنیس باز می‌شود. این بیماری ناشی از انقباض مکرر عضلات ساعد برای صاف کردن و بلند کردن مچ‌ و دست می‌باشد. حرکات تکراری و اعمال تنش به بافت‌های دست ممکن است منجر به پارگی خفیف تاندون‌هایی شود که عضلات ساعد را به استخوان بیرون آرنج متصل می‌کنند.

عواملی که خطر ابتلا به عارضه آرنج تنیس را افزایش می‌دهند عبارتند از:

• سن: با وجود این که بیماری تنیس البو ممکن است افراد سنین مختلف را تحت تاثیر قرار دهد اما در بین افراد 30 تا 50 سال بیشتر مشاهده می‌شود.
• شغل: مشاغلی نظیر لوله‌کشی، نقاشی، نجاری، قصابی و آشپزی که مستلزم حرکات مکرر بازو و مچ دست هستند بیشتر موجب بیماری تنیس البو می‌شوند.
• ورزش‌های خاص: ورزش‌های راکتی خطر ابتلا به بیماری آرنج تنیس‌بازان را افزایش می‌دهد. خصوصا اگر فرد ناشی باشد و تکنیک‌ها را به درستی انجام ندهد.

فعالیت هایی که باعث عارضه آرنج تنیس باز می شود:

•  بازی های راکتی مثل تنیس، بدمینتون یا اسکواش
•  بازی های پرتابی مثل پرتاب نیزه یا پرتاب دیسک
•  استفاده مکرر از موس کامپیوتر
•  استفاده از قیچی های باغبانی
•  استفاده از قلموی رنگ یا رولر برای طراحی منزل
•  کارهای دستی مثل لوله کشی یا آجر چینی
•  فعالیت هایی که حرکت دست را به شدت درگیر می کند، مثل کار هایی که با قیچی سرکار دارند یا تایپ کردن
•  فعالیت هایی که به طور مکرر آرنج را خم می کنند، مثل ویولن زدن
•  خرد کردن مواد غذایی مخصوصا گوشت

تشخیص آرنج تنیس باز :

معاینه آرنج بیمار و پرسیدن سوالات مختلف درخصوص سوابق پزشکی، سرگرمی، شغل، علائم و مواردی که موجب تشدید بیماری می‌شوند از اقداماتی است که توسط پزشکان یا فیزیوتراپیستها صورت می‌گیرد.

از آن‌جایی که علائم بیماری به مرور زمان برطرف می‌شود ممکن است به آزمایشات بیشتر نیاز نباشد.

پزشکان ممکن است آزمایشاتی نظیر اسکن سونوگرافی را به بیمار توصیه نمایند.

در برخی موارد جهت تشخیص علت درد نظیر شکستگی استخوان ممکن است به اشعه ایکس نیاز باشد.

درمان آرنج تنیس باز:

سه جنبه اصلی درمان اختلال آرنج تنیس باز :

• دارو ها
• جراحی
• فیزیوتراپی

درمان این عارضه بیشتر به دوره بیماری و درمان‌های قبل بستگی دارد. بیمار برای بهبود کامل به استراحت و عدم انجام فعالیت‌هایی که موجب تشدید بیماری می‌شوند نیاز خواهد داشت. این کار موجب بهبود تاندون‌ها می‌شود. طبق تحقیقات به عمل آمده بیماری تنیس البو در بیشتر بیماران ظرف حداکثر 1 سال کاملا بهبود می‌یابد.

در بیشتر موارد تنیس البو، ترکیبی از چند روش درمانی بدون جراحی، کارآمد خواهد بود. در طول درمان باید از فعالیت‌هایی که درد را تشدید می‌کنند دوری کرده و به آرنج استراحت داد. البته باید در نظر داشت که حرکت ملایم آرنج و ساعد در محدوده‌ی کامل حرکتی خود، باید حفظ شود.

دارودرمانی

اگر بیمار به مسکن نیاز داشته باشد می‌تواند داروهایی نظیر پاراستامول و یا ایبوپروفن را بدون نسخه از داروخانه‌ها تهیه نماید.

استفاده از داروهای ضد التهاب مثل سلكوكسیب یا ناپروكسن مفید است.

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی معروف به NSAIDS نظیر ایبوپروفن به صورت ژل و کرم موجود هستند.

این داروها را می‌توان روی پوست استعمال و یا به صورت قرص خوراکی مصرف نمود.

در صورت مصرف ژل یا کرم حاوی کتوپروفن توصیه می‌شود به مدت ۲ هفته از تماس نور خورشید با پوست دست خودداری کرد.

بهتر است قبل از مصرف هر دارویی بوروشور اطلاعاتی داخل جعبه را به دقت مطالعه نمایید.

فیزیوتراپی تنیس البو

فیزیوتراپی در درمان آرنج تنیس بازان امری اثبات شده است. فیزیوتراپیست از روش‌هایی مانند ماساژ، لیزردرمانی و اولتراسوند و همچنین نرمش‌های خاص بهره می‌گیرد. مشخص نیست که کدام یک از این روش‌های فیزیوتراپی بر دیگر روش‌ها مزیت دارد اما می توان گفت فیزیوتراپی یکی از بهترین روش های درمان تنیس البو است.

اهداف درمانی فیزیوتراپی آرنج

• بهبود و حفظ دامنه حرکتی بدون درد و ناراحتی
• حفظ و نگهداری قدرت طبیعی و انعطاف پذیری آرنج
• جلوگیری از ایجاد بافت اسکار و کلاژن نابالغ

مدالیته های فیزیوتراپی در درمان عارضه آرنج تنیس باز(تنیس البو) :

الکترو تراپی :

بطور کلی آسیب‌دیدگی‌هایی مانند تنیس البو که موجب تورم شده‌اند نسبت به الکتروتراپی واکنش خوبی نشان می‌دهند.

تاثیرات الکتروتراپی شامل کاهش درد، افزایش قدرت، افزایش دامنه حرکتی، افزایش سرعت و تقویت انقباضات عضلانی و افزایش میزان جذب مواد غذایی می‌باشند.

چندین نوع روش الکتروتراپی وجود دارد که عبارتند از:

درمان با اولتراسوند:

در این روش از امواج صوتی برای تسریع روند بهبودی استفاده می‌شود.

تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS):

گاهی درمان تنیس البو از طریق تحریک الکتریکی عصبی پوست (TENS) یا تی ان اس صورت می‌گیرد. TENSنوعی درمان است که از طریق جریان الکتریکی خفیف انجام می‌شود. با روشن شدن دستگاه، پالس‌های الکتریکی کوچک به پوست ناحیه آسیب دیده منتقل می‌شود. در طول درمان بیمار احساس نیشگون و یا سوزش خفیفی خواهد کرد. امواج الکتریکی با کاهش ارسال سیگنال‌های درد به سمت نخاع و مغز به تسکین درد و تنش عضلات کمک شایانی می‌کنند. از دیگر مزایای امواج الکتریکی می‌توان به تحریک تولید اندورفین‌ها (مسکن‌های طبیعی بدن) اشاره کرد.

لیزر درمانی :

از لیزر درمانی گاهی اوقات برای ترمیم بافت آسیب‌دیده استفاده می‌شود؛ استفاده از لیزر به این معنی است که درمان می‌تواند هم دقیق و هم قوی باشد.

سوزن خشک :

سوزن خشک (درای نیدلینگ ) که در آن فیزیوتراپیست به کمک تعدادی سوزن عضله و بافت آسیب دیده را در چندین نقطه طب سوزنی می کند ، نیز می تواند مفید باشد.

مگنت تراپی :

مگنت درمانی با ایجادتعادل یونی و مغناطیسی سرعت ترمیم بافت آرنج را بالا برده و منجر به بهبود سریعتر تنیس البو می شود.

کینزیوتیبینگ :

به بهبود هرچه سریعتر و منجر به ترمیم سریعتر بافت می شود.

ماساژ :

ترکیبی از ماساژ عمقی عضلات ساعد (برای افزایش گردش خون) و حرکات مالشی (ریلیز) تاندون (جهت کاهش بافت چسبنده‌ی اسکار) اغلب درمان‌هایی موثر برای آرنج تنیس‌بازان است.

ابتدا باید از حرکات مالشی ( ریلیز ) و در آخر از ماساژ استفاده شود.

تمرین و حرکات اصلاحی برای آرنج تنیس بازان :

تمرین های زیر می تواند بیماری شما را بهبود بخشد:

• چرخش مچ

ابتدا آرنج را در زاویه راست خم کنید و مچ دست را به بیرون بدهید و کف دست تان مقابل صورت شما باشد و مچ را ارام به اطراف بچرخانید تا کف دست تان به سمت زمین باشد و به مدت 5 ثانیه در این پوزیشن بمانید و این حرکت را سه بار تکرار کنید.

• چرخش مچ با وزنه

این تمرین مانند تمرین قبلی می باشد اما در این نوع شخص وزنه بسیار سبک مثل دمبل های بسیار کوچک یا قوطی غذای سبک را نیز در دست می گیرد.

• لیفت

ابتدا کف دستتان به سمت بالا باشد، یک وزنه سبک مثل یک دمبل کوچک یا یک قوطی غذای سبک را در دست بگیرید و آرنج را در زاویه راست خم کنید و مچ را به سمت بیرون بدهید تا دستتان روبه روی صورتتان باشد و به مدت 5 ثانیه در این پوزیشن بمانید و سپس به آرامی آن را رها کنید و این حرکت را سه بار انجام دهید و بعد از 10 بار تکرار، دو ست به آن اضافه کنید.

• خم کردن آرنج

صاف بایستید و بازوهایتان را به یک طرف بالا بیاورید و به آرامی آن را به سمت بالا خم کنید تا دستان شما شانه هایتان را لمس کند و به مدت 15 تا 30 ثانیه در این پوزیشن بمانید و 9 بار حرکت را تکرار کنید.

• کشش مچ

باید بازوها را به حالت صاف به سمت بالا با زاویه بیرون از بدن بیاورید و کف دست شما باید رو به زمین باشد و مچ را به آرامی به سمت پایین خم کنید و با استفاده از دست دیگر، بازوهایتان را به سمت بدنتان هل دهید و این پوزیشن را به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید و دوباره دست تان را صاف کنید.

این حرکت را دو بار تکرار کنید و بعد از هر سه بار تکرار، دو ست دیگر به آن اضافه کنید.

• پیچ دادن

برای انجام این حرکت بازو را به طور مستقیم در جلوی بدنتان بالا بیاورید و کف دست شما باید رو به زمین باشد و به آرامی آن را به سمت بالا خم کنید و از دست دیگر استفاده کنید و انگشت ها را به سمت بدن هول بدهید و به مدت 15 تا 30 ثانیه در این پوزیشن بمانید و دوباره مچ را صاف کنید و این حرکت را دو بار تکرار کنید و بعد از هر سه بار تکرار، دو ست دیگر به آن اضافه کنید.

• فشار دادن مچ

از یک حوله یا جوراب رول شده یا توپ تنیس استفاده کنید و آن را روی کف دست قرار دهید و توپ را با قدرت بگیرید و فقط باید دست و انگشتان تان حالت مشت داشته باشند و برای 10 ثانیه مشت تان را سفت کنید و این حرکت را 9 بار تکرار کنید.

• پیچ دادن حوله

باید یک حوله رول شده را در دست بگیرید و دست دیگرتان روی آن یکی سمت حوله باشد و شانه هایتان را ریلکس و آزاد کنید و با دست دیگر حوله را در جهت مخالف بچرخانید و 3 بار این حرکت را تکرار کنید.

عمل جراحی برای تنیس البو

اگر همه‌ی روش‌های درمانی محافظه‌کارانه امتحان شده و علائم بیماری (درد و یا محدودیت برای انجام کارهای روزانه) همچنان باقی‌مانده باشند، عمل جراحی در نظر گرفته می‌شود. عمل جراحی انتخاب شده برای بیمار، بسته به میزان درد او و همچنین میزان جراحت وارد شده به تاندون که توسط پزشک تشخیص داده شده است، متفاوت خواهد بود.

عمل جراحی آرنج تنیس بازان (تنیس البو)، ممکن است به سه روش انجام شود. روش اول، جداسازی بافت تاندون از اپی کندیل جانبی (انتهای استخوان بازو) و اتصال دوباره‌ی آن، روش دوم، جداسازی بافت آسیب‌دیده از تاندون (دبریدمان) و روش سوم بازسازی بافت پاره شده، می‌باشد. عمل بازسازی تاندون تنها زمانی قابل انجام است که باعث سفت شدن بیش‌ازاندازه‌ی تاندون نشود؛ در غیر این صورت، حرکت‌پذیری و انعطاف مفصل کاهش می‌یابد.

جراحی آرتروسکوپی (لیزری). برای درمان آرنج تنیس بازان ، جراحی آرتروسکوپی و یا تنوتومی پرکوتانئوس (بریدن تاندون از روی پوست) روش‌های بهتری می‌باشند چراکه این روش‌ها به میزان زیادی غیرتهاجمی بوده و بیمار در مدت زمان بسیار کم‌تری بهبود می‌یابد. بااین‌حال در بیشتر جراحات بافت نرم، روش جراحی آرتروسکوپی ترجیح داده می‌شود چراکه این روش کمتر تهاجمی بوده و بیمار سریع‌تر بهبود می‌یابد. در این نوع جراحی، جراح به اطلاعات واضح و دقیقی از آسیب دست پیدا می‌کند و همچنین اثرات مخرب جراحی بر روی آرنج، به حداقل میزان رسیده و عمل جراحی را کارآمدتر می‌سازند.

پیشگیری از تنیس البو

انجام اقدامات زیر برای محافظت از عضلات بازو و تاندون‌ها ممکن است موجب پیشگیری از بروز بیماری تنیس البو شود.

• ترک و یا تغییر فعالیت‌هایی که موجب بروز بیماری می‌شوند.
• استراحت در حین و یا بین فعالیت‌هایی که با کمک دست و بازو انجام می‌شوند.
• بلند کردن صحیح اجسام، در صورت بلند کردن اجسام بهتر است اشیاء را نزدیک بدن قرار داده و در حالی‌ که کف دست به سمت بالا است اقدام به بلند کردن کنیم.
• انجام صحیح تکنیک ورزشی و یا کمک گرفتن از یک مربی مجرب
• تنظیم تجهیزات ورزشی، به عنوان مثال تورهای راکت نباید خیلی سفت باشند.

برای دریافت مشاوره فیزیوتراپی درباره راه های درمان اختلال آرنج تنیس باز و سایر اختلالات آرنج و انتخاب بهترین روش درمان با ما تماس بگیرید.

فیزیوتراپیست میثم طالبی

تلفن :09160664176